نقش سبک‌های مقابله‌ای، منبع کنترل و هوش هیجانی در پیش‌بینی سازگاری اجتماعی جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه

چکیده اهداف: سازگاری اجتماعی یکی از سازه‌های مهم سلامت روان است که شناسایی عوامل تاثیرگذار در آن از اهمیت شایانی برخوردار است. هدف پژوهش حاضر بررسی نقش سبک‌های مقابله‌ای، منبع کنترل و هوش هیجانی در پیش‌بینی سازگاری اجتماعی جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) بود. ابزار و روش‌ها: در این پژوهش توصیفی- همبستگی، 120 جانباز مبتلا به اختلال استرس‌پس‌از سانحه که در سال 1396 در بیمارستان ایثار اردبیل بستری و تحت درمان بودند، با روش نمونه‌گیری دردسترس به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. از سیاهه سازگاری بل، پرسش‌نامه سبک‌های مقابله‌ای لازاروس و فولکمن، پرسش‌نامه منبع کنترل راتر و مقیاس هوش هیجانی شات و همکاران به‌عنوان ابزار پژوهش استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با نرم‌افزار SPSS 21، از طریق آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه صورت گرفت. یافته‌ها: سازگاری اجتماعی جانبازان مبتلا به PTSD با هوش هیجانی، منبع کنترل درونی و سبک مقابله‌ای مساله‌مدار رابطه مثبت معنی‌‌دار و با منبع کنترل بیرونی و سبک مقابله‌ای هیجان‌مدار رابطه منفی معنی‌داری داشت (0.01>p). همچنین سبک‌های مقابله‌ای، منبع کنترل و هوش هیجانی 78% واریانس نمرات سازگاری اجتماعی جانبازان مبتلا به PTSD را پیش‌بینی کرد (0.001p<) و بیشترین قدرت پیش‌بینی مربوط به هوش هیجانی بود. نتیجه‌گیری: سبک‌های مقابله‌ای مساله‌مدار، منبع کنترل درونی و هوش هیجانی بالا، سازگاری اجتماعی بالا را در جانبازان مبتلا به PTSD پیش‌بینی می‌کند.